Vlieland’s Volkslied

Er ligt aan ’t ruwe Noordzeestrand

Beschermd door duinenrij

Een plekje grond in omtrek klein

Gering ook van waardij

Hoe klein het echter ook mag zijn

Wij houden ’t hoog in eer

Geen land op aard’ dat meer bekoort

Geen plekje boeit er meer

Vlieland, Vlieland te midden der zee

Voor Vlieland, voor Vlieland een hiep hiep hiep hoezee

Voor Vlieland, voor Vlieland een hiep hiep hiep hoezee

Daar speelden w’ongestoord aan zee

In duinen en vallei

Daar was een blijde jeugd ons deel

Van zorg en kommer vrij

Waar ook het lot ons hene voert

Oost, west naar zuid of noord

D’herinnering aan de plek der jeugd

Leeft in ons hart steeds voort

Ver buiten ’s werelds wild gewoel

Ontvlucht door menigeen

Een speelbal slechts van wind en zee

Ligt ’t eenzaam oord daarheen

Toch minnen wij dat plekje grond

Wat ook gebeuren moog

Zij ’t anderen vaak tot spot of hoon

Wij houden Vlieland hoog